Yaklaşık bir buçuk aylık bir zamandır şölen çalışmalarımızı yürütüyoruz. Aslında öncesine gidecek olursak şölenimizin yapılacağını, duyduğum anda yüreğimi bir umut bir sevinç ve heyecan kapladı.
Yıllarca halkın içinde bir Tohum olarak yetişmiş bir çok insanın sempatisini kazanmış, bir çok dal da başarılara imza atmış, devrimci sanatı halkı ile buluşturmuş olan Tohum kültür Merkezi’nin çalışması olan Umudu Tohumca Büyütüyoruz şöleninin faaliyetlerinde yer alacaktım, bu haklı bir mutluluktu.
Tohum’un ismini duymak bile içimi kıpırdatmaya yetiyordu.
11 Kasım’da gerçekleşecek olan şölenin çalışmalarına bir an önce başlamak istiyordum.
Ve Eylül ay’ının gelmesi ile birlikte yapılan kitlesel bir toplantının ardından çalışmalarımız ile ilgili kararlar almış, çalışmalara ufak ufak başlamıştık.
Önümüzde zorlu ama güçlü bir süreç vardı.
İkitelli’nin emekçi mahallelerinde ilk olarak afiş çalışmamızı yaptık.
Mahalle ‘de Tohum afişleri görülmeye başladığında akıllara ilk gelen Partizanlar oluyordu.
Yanımıza gelen çoğu insan tohum’u ya tanıyor ya da başarılarını, halk sevgisinin sembol olduğu bir kültür merkezi olduğunun bilincindelerdi.
Hiç bilmeyenler ise anlattıklarımı dinliyor, geceye katılım için sözler veriyordu. Halkımız ile yapılan söyleşiler sonrasın da Tohumun ne kadar güçlü bir gelenekten geldiğini bir kez daha anlıyordum.
Bu benim heyecanımı ikiye katlıyordu. Semt içinde alınan toplantılar sonrasında çalışmalarımızın yoğunlaştığı bir esnada birçok yeni insanlarla tanıştım. Birçok yoldaşım ile bir araya gelerek yoldaşlığın sıcaklığını yaşadım.
İkitelli’de halkımıza bir müzik dinletisi düzenlemek istediğimiz esnada devletin kolluk güçlerinin bölgeye ekiplerle, sivillerle, çevik kuvvet araçları ile gelmiş olduklarını gördük. Bu yapılalar hem halkımıza olan düşmanlıklarının hem de Tohum’a olan korkularının göstergesiydi.
Etkinlik yapmak istediğimiz alan da bizden önce birçok kurum çalışma düzenlemiş ve hiç biri izin almamıştı. Fakat Tohum’un etkilik düzenleyeceğini duyan düşman semte akın etmiş korkuları büyümüştü. Halkımızın zarar görmemesi için basın açıklaması yaparak, sloganlar atarak o gün yapılacak etkinliğimizi bir başka tarihe ertelemiştik.
Bu pratiklerde Tohumun ne kadar halkını sahiplenen bir kurum olduğunu anımsadım. Haklı olarak onur duydum. Başta İkitelli olmak üzere bir çok alanda “Umudun tohumca büyüyeceği”ne olan inancım kat kat arttı. Çalışmalar esnasında zabıtaların polislerin bizlere devamlı engel olmak istemesi mücadele adımlarımı daha da hızlandırdı.
Yoldaşlarım ile şölen çalışmalarımıza coşku heyecan ve kararlılıkla devam ediyoruz. Tüm yoldaşlara, arkadaşlara çalışmalarda başarılar diliyorum.
Umut Tohumca Büyüyor… (İkitelli’den bir Özgür Gelecek okuru)
