Maraş: Maraş katliamının 39 yıldönümü yaklaşırken Alevilerin acısı hala taze. Aleviler yasaklamalara rağmen 23 Aralıkta Maraş’ta olacaklarını dile getiriyor. Maraş’tan bir Özgür Gelecek okuru katliamın yaşandığı mahalleyi dolaşarak izlenimlerini bizimle paylaştı:
Yüzlerce yıl geçse bile katliam demeye devam edeceğiz!
Bir Maraşlı Alevi olarak bu katliamı anlatmak, hele ki yaşanılanları katliamın olduğu mahallede anlatmak çok zor bir durum.
Burada yapılan katliamı devlet “Katliam” olarak kabul etmese de Aleviler 39 yıldır katliam olarak görüyor. Devlet burada yaşanan vahşete “Maraş Olayları” diyor. Burada olanlara katliam demek bile az, burada olanlar vahşet…
Bu yıl Maraş katliamının üzerinden tam 39 yıl geçti. Tam 39 yıldır Aleviler buradaki katliamı yapanların yargılanmasını istiyor. İlk başta ise katliamın sorumlularından Ökkeş Şendiller(Kenger). Katliamın belki de en tüyler ürpertici mahallesi kuşkusuz Yörükselim Mahallesi olmuştur. Bu mahalle, Alevilerin çoğunlukta yaşadığı, devrimcilerin ise az da olsa olduğu bir mahalleydi.
Mahalle, dağın hemen altında, askeriyenin yanında olan bir mahalleydi. Burası sürekli hedef gösteriliyordu çünkü bu mahalle Maraş’ta Alevilerin yoğun olarak yaşadığı bir mahalleydi. Devlet ve burada yaşayan halk, sorulduğu zaman buradaki katliamı “Dış Güçler Yaptı” diyor. Halk, katliamı faili devlet, tetikçisi ülkücü çetelerin yaptığını söyleyemiyor. 1978 yılında, ülkücü, sağcı çeteler 4 koldan mahalleyi sarmış katliamı gerçekleştirmişti. Mahallede sadece kent ormanı girişinde direniş gerçekleşti.
Gece Kent Ormanına yerleşen çeteler sabah saatlerinde mahalleye girmek istemiş ancak Alevi ve devrimcilerin silah sıkmasıyla kısa süreli bir direniş gerçekleşmiş, çeteler püskürtülmüştür. Eğer o gün orman girişinde öyle bir direniş olmasaydı belki katliamda ölenlerin sayısı binleri bulacaktı. Yaşanan katliam sonrasında kentteki Alevilerin yüzde 80’i bir daha dönmemek üzere şehri terk etmiş. Şehirden ayrılanların çoğu yurt dışına gidip, hayatını orada geçirmekte.
Yakılan, yıkılan evler ise sanki bizim gelip fotoğraf çekmemizi beklermiş gibi yıkık, yanık bir şekilde orada duruyor. Bugün o evlere girdik. Evlerde halen yanık kokusu var. Evler bile “Adalet” beklermiş gibi orada duruyor…
Katliamdan kurtulan aileler Maraş’a adım dahi atmıyorlar. Kimileri evlerini satmış, kimilerinin evi ise dayanamayıp yıkılmış. Kimleri ise evlerini ne satıyor ne de yıkıyorlar. Sorulduğunda ise “O evler katliamın birer tanığı” diyorlar.
Devlet buradaki katliamı unutturmaya çalışıyor. Tam 39 yıldır bu kentte anma yapılmasına izin vermiyor. Katliam haftası geldiğinde ise gösteri yürüyüş yasağı getirip, buraya gelen otobüsleri kente almıyor.
Her sene olduğu gibi bu sene de 18 Aralık da açıklama yapan K. Maraş valiliği, kentte 1 ay boyunca gösteri ve yürüyüş yasağı getirdi. Alevi örgütleri ise ısrarla her sene olduğu gibi bu sene de Maraş’a geleceklerini, anma yapacaklarını söylüyor.
Devlet 39 yıl önce hem katliama zemin hazırlıyor, hem de anma yapılmasına izin vermiyor. Bizler katledilen, ötekileştirilmeye çalışılan, yozlaştırılan, yakılan, yok sayılan Alevileriz.
Devlet burada yaşanılanlara “olay” diyor bizler ise yüzlerce yıl geçse bile katliam demeye devam edecek, bu katliamı unutmayacak, her sene olduğu gibi bu senede 23 Aralık’ta Maraş’ta olacağız.
Maraş’tan Bir Özgür Gelecek Okuru
{gallery}maras{/gallery}
