Güncel

Mayıs ayında 114 işçi hayatını kaybetti

İstanbul İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi, (İİSİGM) Mayıs ayında en az 114 işçinin iş cinayetine kurban gittiğini açıkladı.

Yayımlanan raporda Mayıs ayı içerisinde 114 işçinin öldüğü belirtildi. İş cinayetleri kadın, erkek demeden, ülkemizin dört bir yanında her iş sahasında artarak gerçekleşiyor. Nitekim bu durum, hazırlanan raporlarda da açıkça görülüyor.

İİSİGM tarafından hazırlanan raporda özellikle yaz aylarının gelmesiyle birlikte mevsimlik işçi olarak çalışanların da artmakta olduğu görülüyor. Raporda mevsimlik işçilerin iş cinayetinde yaşamını yitirme oranın arttığı belirtiliyor.

Mevsimlik işçilerin yoğun olarak çalıştığı tarım ve inşaat sektörlerinde adeta işçi katliamları yaşanıyor. Bu iki sektörde istatistiklere göre sadece Mayıs ayında 27 işçi hayatını kaybetti.

İş cinayetlerinin en fazla yaşandığı şehirler ise sırasıyla Adıyaman, İstanbul, Antakya, Diyarbakır, Manisa, Rize ve Şırnak. Raporda Mayıs ayı içerisinde Adıyaman’da 13, İstanbul ve Antakya’da 8, Diyarbakır, Manisa, Rize ve Şırnak’ta ise 6 işçi yaşamını yitirdi.

 

Kadın ve çocuk işçilerin emeği yoğun bir şekilde sömürülmektedir

Ayrıca raporda kadın ve çocuk emeğinin yoğun bir şekilde sömürüldüğüne de yer veriliyor. Aşırı kâr hırsı sonucu gerçekleştirilen dizginsiz sömürünün kaçınılmaz sonucu olan işçi ölümlerinin bu sistemde mutlak olduğunu görüyoruz.

İşçilerin emeğini sömürmek ve olmazsa olmaz olan artı değer için mubah görülen ve kader ile açıklanman işçi cinayetleri egemenler tarafından sadece timsah gözyaşları ile geçiştirilen bir olgu olarak görülüyor. Bu bağlamda devlet tarafından hayata geçirilen politikaları da, aşırı kâr hırsı bağlamında güvencesizleştirmeyi hedefleyen ve sonucunda işçi ölümlerinin artmasına neden olan bir koordinat olarak okumakta fayda var.

 

Mevsimlik tarım işçilerinin ölümüne sessiz kalma!

Adıyaman’da, 29 Mayıs tarihinde evlerine dönen tarım işçilerini taşıyan minibüs, lastiğinin patlaması nedeniyle kontrolden çıkarak takla atarak şarampole devrildi. Remziye Yılmaz, Songül Yılmaz, Remziye Acar, Zahide Atik, Salime Uluer, Zeynep Ünsal, Medine Turan, Fatma Süt, Yıldız Özelçi ve Yusuf Yılmaz yaşamını yitirdi. Mevsimlik tarım işçiliği, ihtiyaç duyulan ucuz emeği karşılamaktadır. Bu ucuz emeğin başında da, Kürt kadınının, erkeğinin, gencinin ve yaşlısının emeği gelmektedir.

Urfa ve Adana’da pamuk, Akdeniz’de ve Ege’de yaş sebze, meyve, üzüm, zeytin ve tütün; Marmara’da sebze, meyve ve fındık; Karadeniz’de fındık, çay ve tütün; İç Anadolu’da sebze toplayıcılığı yapılıyor. Özellikle bahar ve yaz aylarında göç yollarında olan mevsimlik tarım işçilerinin uğrak yerleridir. Ancak mevsimlik tarım işçileri bu uğrak yerlere giderken hayati riski taşıyan koşullar altında bir yolculuk yapıyor. Kapalı kasa kamyonetlerde veya traktörlerde ölüm yolculuğuna çıkıyorlar. Tarım ilaçlarından veya yediği yemeklerden zehirlenen, barınma ve beslenme ihtiyacını tam olarak karşılayamadığı için sağlık sorunları yaşayan ve tam anlamıyla ölüme terk edilen de aynı işçilerdir. Özellikle mevsimlik tarım işçileri gittikleri bölgelerde şovenist saldırılara maruz kalıyorlar. Güvencesizliğin arttığı koşullarda ölümlerin mutlak olduğu bir gerçektir. Kapitalizmin bağrında var olan sömürü aynı zamanda yaşamı üretenin tükenişini ifade ediyor. Aşırı sömürü ya sabrı tüketiyor ya da hayatları. Hayatların tükenmemesi için sabrın tükenişini genelde kurtuluş ve özelde işçi cinayetlerini engellemek için örgütleyelim.

Daha fazla göster

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu