Bir baba, kızına sarılmış, saçlarından öpüyordu.
Her baba öper mi kızlarının saçlarından bilinmez ama genellikle babalar, kızlarının saçlarına kondurdukları öpücükte samimidirler, içtendirler, ikirciksizdirler. “Babalığın” toplumsal cinsiyet rolleri söz konusu olduğunda kadınların köleliği, güçsüz olan bireyin üzerinden iktidar anlamına geldiği gerçekliği içerisinde dahi bu böyledir.
Bu fotoğraf da toplumsal cinsiyet rollerinin “baba”, “kız çocuğu” vd.lerine yüklediği boğucu ve samimiyetsiz, çıkar yüklü ve kadının köleliği dayattığı burjuva-feodal toplumun kırılmasına dair tek yolun buna karşı verilen devrim ve demokrasi mücadelesi olduğunun en safiyane halini yansıtmaktadır.
Hele de bu safiyaneliğe Şengal’de DAİŞ’in Êzidî Kürtlere dönük zalimliklerine maruz kalıp direnişe geçmek eklenirse…
İşte o öpüş, kapitalizmin cilalayıp önümüze sunduğu “Babalar Günü” safsatasına da verilen en değerli yanıt olup karşımıza dikilir.
Bir babaya en değerli hediye, evladıyla aynı saflarda zalime karşı mücadele vermektir.
Bir kadına en değerli hediyenin de bu omuz omuzalık olduğu gibi…
Baba-kız DAİŞ’e karşı mücadele ediyor
Şengal Savunma Birlikleri’nde yer alan baba-kız, aynı mevzide DAİŞ çetelerine karşı savaşıyor. DAİŞ’in 3 Ağustos 2014’te işgal edip soykırım yaptığı Şengal’de Êzidî Kürtler, YBŞ ve YJŞ’ye katılıyor.
YBŞ savaşçısı İbrahim Murad Hewîn ailesi ile beraber Koço köyünden sağ kurtulanlardan.
Hewin, üç çocuğuyla beraber üç yıla yakındır özgürlük için savaşıyor.
Hewin, kendisiyle beraber YJŞ saflarında yerini alan kızı Berxwedan Tolhildan ile birlikte Şengal mevzilerinde. Tolhildan, “Tüm Êzidî kadınları ve gençler, geleceklerini YBŞ ve YJŞ’de görerek, saflarda yerini almalı” dedi.
